در ساختمانسازی از المانهای فولادی مختلفی استفاده میشود ازجمله خاموت، میلگرد اوتکا، سیتکا، سنجاقی، رامکا و … بیشک یکی از مهمترین موارد همین خرک هستش که در فونداسیون استفاده میشود. اکثراً در فونداسیونهای رادیه به دلیل عدم وجود خاموت ما از خرک استفاده میکنیم گرچه برای حفظ پایداری سفره بالایی میلگردها نیز این خرک کاربرد دارد.
وات ایز دِ خرک؟؟
با توجه به آنکه در فونداسیونها ما از خاموت استفاده نمیکنیم بنابراین به واسه بستن و نگهداشتن سفره بالایی میلگردهای طولی به سفره پایینی و حفظ پایداری اونا از آرماتورهای پایهداری استفاده میکنیم که به خرک معروف شدن. ولی آن خرک کجا و این خرک کجا.
بریم کمی بیشتر در مورد خرک بدونیم.
بیشتر واسمون بگو ای اسلام:
ببینید دوستان بعد اینکه میلگردها رو قراردادیم طبیعتاً بتنریزی انجام میدیم و کارگران حین بتنریزی بروی میلگردها راه میرن پس خرک باید بگونه ای انتخاب بشه که شبکهی فوقانی میلگردها بتونه وزن بتن ریخته شده و کارگران زحمتکش رو تحمل کرده و استوار بمونه تا پوشش بتن در تمامی قسمتها یکی باشه.
این چِغر و بَد بدن رو بیشتر بشناسیم:
اول اینکه خرک المان سازهای نیست و در محاسبات مون آدم حسابش نمیکنیم (خب طبیعیه حساب نکنی).
دوم اینکه ارتفاع خرک باید بگونه ای باشه که ضخامت فونداسیون تنظیمشده و واسه آرماتورهای بالایی هم کاور بتن رعایت بشه.
سوما رو برو اسلاید بعد بگم.
ادامه نکات مهم:
سوما ابعاد پاشنه خرک حداقل نیم متر (50 سانت) باید باشه.
چهارما حداکثر فواصل خرکها 1.5 متر بشه تا بتونه وزن کارگران و بتن رو تحمل کنه.
پنجما، سایز خرک رو میگن بهتره هم نمره میلگردهای اصلی باشه. اینم بگم که از سایز 14 کمتر نشه لطفاً.
چند نکته نهچندان مهم:
جونم بگه براتون که عرض خرک به نحوی باشه که تمامی آرماتورهای فوقانی بتونن روش بشینن.
و اینکه باید میلگردهای طولی رو با سیم محکم به خرک ببندین تا حین بتنریزی از روی خرک در نرن.
و اما نکته آخر این باشه که در نقاط با میلگردهای تقویتی زیاد باید تعداد خرکها به مقدار لازم بیشتر بشه.
گردآورنده مطالب:
مهندس اسلام اسلامی مؤلف و مدرس کتابهای عمرانی (ژئوتکنیک دانشگاه تهران)