در این مقاله سخنم با آن دسته از مهندسینیه که یا تازه فارغ‌التحصیل شده‌اند و یا در ترم‌های آخر کارشناسی به سر می برن. همه ما در این مقطع، پر از اشتیاق و جوش‌وخروش به امید یافتن شغلی پردرآمد و خوش آتیه، کبکمان خروس میخونه. درحالی‌که تجربه نشون داده مسیری که همگی طی می‌کنیم به چنین مدینه فاضله‌ای نخواهد رسید. چه‌بسا خیلی از همین دوستان الان هشتشون گرو نُه شونه. بحث اون دسته از عزیزانی که میخوان اپلای کنن و یا در آینده عضو هیئت‌علمی بشن هم کلاً تافته جدا بافته‌ی این مقاله است دوستان. درنتیجه، ازتون استدعا دارم که از اشتباهات پیشینیانتون درس بگیرین.
چه اشتباهاتی؟ خب به مطالب بعدی با دقت گوش کنین:
1- مدرک ضامن یافتن شغل:
همه مهندسین تازه‌کار، یا شاید بهتره بگم اکثر مهندسین دانش‌آموخته دانشگاهی، فک میکنن مدرک دانشگاهیشون همون گمشده زندگی شونه و حالا که از یه دانشگاه معتبر اون برگه کاغذ ظاهر یا بهتره بگم سابقاً باارزش رو گرفتن دیگه خرشون از پل گذشته؛ اما بهتره بگم چند سالی میشه که روال تغییر کرده و با این جمله بذارین حجت رو واستون تموم کنم.
“مدرکتونو بذارین لب کوزه و آب شو بخورین”
خب دیگه انقدم مدرک رو بی‌ارزش نکنم و یه راهکار بدم.
بنا به تجربه مهندسین مجرب و دوستانمون، علاوه بر مدرکی که گرفتین پیشنهاد می‌کنم کارآموزی رو حتماً امتحان کنین.
پس چی شد؟
به یه شرکت معتبر در حوزه‌ای که علاقه دارین مراجعه کرده و با روالی که دارن پیششون مهارت کسب کنین و کارآموز اون شرکت باشین. شده واسشون 1 سال رایگان کار کنین تا مهندسی بشین که با اون اکثریتی که اولش گفتم متفاوت باشین.
2- ادامه تحصیل برای کسب مهارت:
تعداد نسبتاً زیادی از دانش‌آموختگان کارشناسی، حالا به هر دلایلی که هست اعم از عقب انداختن سربازی، کسب تجربه بیشتر، کسب مهارت و علم بیشتر و … میرن ارشد یا دکتری عمران در گرایش‌های مختلف میگیرن. با این خیال که تموم کردن، شغل متناسب با مدرکشون و انتظاراتشون گیرشون بیاد.
البته در این قسمت سخنم با آن دسته از دوستانی که به فکر اپلای هستن نبوده و مقصودم با اونایی هستن که همین ایران خودمون میمونن به خیال داشتن شغل آنچنانی.
در بند قبلی هم گفتم مدرک ضامن یافتن شغلتون نیست، چه کارشناسی و چه دکتری تون. خب پس بعد فارغ‌التحصیلی چیکار کنیم؟
به نظر دوستان باتجربه‌تر، ادامه تحصیل با هدف داشتن مدرک بالاتر و در انتها یافتن شغل بهتر، اغلب منجر به افسردگی میشه چون داشتن مهارت اون هم از نوع غیردانشگاهیش و همچنین داشتن اعتبار که از همین کسب مهارت میاد، ضریب تأثیرش بیشتر از مدرک دانشگاهیه. به‌علاوه، وقتی با هدف یافتن شغل بهتر با مدرک بالاتر هستین، اغلب با توجه به افزایش سن ازدواج و موانعی مثل سربازی، این گزینه منجر به سرخوردگی و حتی افسردگی خفیف هم میشه. با یه جمله این قسمت رو تموم بکنم:
“متوجه باشین بازار کار به چه مهارت‌هایی نیاز داره”
3- فکرت رو درس و مشقت باشه:
از همون اول دبستون شاید شما هم مثل من این تجربه رو دارین که والدینمون میگن فلانی فکرت رو درست باشه. شاید اون اولاً حق با اونا بود. ولی ازنظر بنده، در دانشگاه باید یکم فیلت هوای هندوستان بکنه. خب مقصودم اینه که از ترم 4، 5 به بعد همزمان با دانشگاه، مهارت عمرانی و حتی غیر عمرانی رو یاد بگیر و کارآموز یه شرکت باش. مهارت‌های عمرانی که نیاز داری اغلب شامل نرم‌افزارهایی مثل ایتبس و سیف، سپ و … میشه و مهارت‌های غیرعمرانی رو در بندهای بعدی میگم. درنتیجه، جمله تیتر رو اصلاح می‌کنم:
” فکرت فقط رو درس و مشقت نباشه”
4- بعد دانشگاه خدا بزرگه:
بعضی از مهندسین عزیز هم متأسفانه مثل‌اینکه با شرایط فعلی آشنا نیستن. الان باید همه تخم و مرغ هات رو توی سبد دانشگاه نذاری، اینو همه میدوننن.
بنا به تجربه همه مون میدونیم که بدون داشتن هدف و استراتژی نمیشه به مقصدی رسید. خب چجوری انتظار داریم با محیط و دنیای بازار کار آشنا نباشیم اما شغل خوبی گیرمون بیاد. خب سرتونو درد نیارم. کوتاه‌سخن این‌که باید بدونین پول‌ها حول کدوم بخش‌های عمرانی میچرخه و با توجه به علاقه و پیش‌زمینه‌ای که دارین پیش‌نیازهای همون بخش رو کسب کنین اگه میخواین سعادتمند بشین.
5- دروس و مهارت‌های عمرانی کافیه:
نکته‌ای که رقباتون بهتون نمیگن اینه که مهارت‌های عمرانی برای موفقیتتون لازمه اما کافی نیست. بذارین اینجوری بگم که در مقطع فعلی و سال‌های آینده، تمرکز بر مطالب عمرانی و عدم توجه به نکات دیگه غیرعمرانی منجر به عقب موندتون نسبت به رقباتون میشه. خب مباحث غیرعمرانی چیا هستن که اینقدر نقش مهمی دارن؟
ببینین یه مهندس عمران علاوه بر طراحی سازه بتنی، فولادی و … باید با مفاهیم بازاریابی، اصول کسب‌وکار، بازار مالی و سرمایه، نحوه مذاکره درست با کارفرما و چندین مورد دیگه آشنا باشه. خب وقت اینه که بدونیم چجوری میشه همون پروژه‌ای که طراحی کردیم، منابع مالیش رو تأمین کنیم یا چجوری واسه محصول عمرانی که داریم بازاریابی کنیم.
چنین مباحثی که گفتم چه‌بسا همان‌هایی ن که شما رو جزء 3، 4 درصد مهندسین موفق میکنه.
6- عمران دیگه فایده‌ای نداره:
برخی از دوستان هم میگن مثلاً پسرخاله م قبل از من فارغ‌التحصیل شده و بیکاره. خب جواب ما به این سؤال اینه که لطفاً سعی کنین مشاور و مهندسین موفق رو هم ببینین. شاید همون پسرخاله ت مثل خیلیامون فقط مدرک داره و حوصله کسب مهارت و تجربه رو نداشته.
بهتون پیشنهاد می‌کنم همیشه نگاتون به افراد موفق حوزه کاریتون باشه. عدم موفقیت یه سری از دوستاتون به این معنی نیست که عمران دیگه درآمدزا نیست و باید رشته دیگه ای بخونین. اگه با این دید ادامه بدین همون رشته دیگه بخونین هم آش همان است و کاسه همان. البته از حق نگذریم مهندسی مثل قبل پردرآمد نیست. نظر شما چیه؟
